icon info Brusselsesteenweg 399 - 2800 Mechelen dicht bij Zemst en Hofstade - TEL 015 41 29 39 - GSM 0477 20 12 97

Virale ziekten bij honden

Kennelhoest

Symptomen
Kennelhoestverwekkers veroorzaken een ontsteking van de bovenste luchtwegen met niezen, hoesten, oogvloei, neusvloei en koorts tot gevolg. De ziekte verloopt veelal ernstiger bij jonge dieren waarbij koorts, longontsteking en sterfte gezien kan worden. Op latere leeftijd zijn er vaak minder en mildere klachten. Het herstel duurt doorgaans een aantal dagen tot weken.
Oorzaak
Kennelhoest kan veroorzaakt worden door verschillende virussen (parainfluenza, hondenziekte, CAV1, reovirussen) en bacteriën (bordetella, mycoplasmen). Tegen de meest voorkomende kennelhoestverwekkers kan gevaccineerd worden, maar tegen sommige zeldzamere veroorzakers van kennelhoest (reovirussen en mycoplasmen) kan helaas nog niet gevaccineerd worden. Dit betekent dat uw hond in zeldzame gevallen, ook al is deze gevaccineerd, nog altijd kennelhoest kan krijgen.
Verspreiding
De infectie wordt door honden onderling overgedragen. Dit kan via direct contant, maar ook via de lucht gebeuren. Kennelhoest dat door CAV1 veroorzaakt wordt kan daarnaast ook via de omgeving honden besmetten.

Besmettelijke leverziekte

Verspreiding en syptomen
Besmettelijk leverziekte wordt ook wel HCC (hepatitis contagiosa canis) of CAV1 genoemd. Infecties komen regelmatig voor. Vooral jonge honden van minder dan 1 jaar oud kunnen ernstig ziek worden, bij oudere honden verloopt de ziek veelal milder. Het virus wordt via het speeksel en de ontlasting van hond tot hond verspreid. Sommige honden die een infectie doorgemaakt hebben worden chronisch drager en verspreiden het virus via de urine. Het is een zeer resistent virus dat daardoor gemakkelijk in de omgeving kan overleven en waardoor voor overdracht geen direct contact met een besmette hond nodig is.
Het virus komt via het ademhalingsstelsel en het lokale lymfeweefsel het lichaam binnen. Van daaruit zal het virus in het bloed terecht komen. Tenslotte zal het virus de bloedvaten infecteren en beschadigen. Bij sommige honden blijft het virus in de nieren en in het oog aanwezig en worden zo chronisch drager.

De symptomen maken meestal deel uit van het kennelhoestsyndroom (zie hierboven). In zeldzamere gevallen kan de ziekte uitgebreider zijn en algemene symptomen veroorzaken met braken, koorts, een gezwollen lever, bloederige diarree, buikpijn, nierontstekingen, bloedingen, stollingsstoornissen, krampen, verlammingen en sterfte. In ongeveer 20% van de gevallen ontwikkelt zich 4-6 dagen na de infectie een melkglasoog. Dit wordt zo genoemd omdat het oog een ondoorzichtig blauw-wittig aspect krijgt ten gevolge van een ontsteking van de iris en oedeem van het hoornvlies.

Hondenziekte

Verspreiding
Hondenziekte wordt ook wel de ziekte van carré of distemper genoemd. Het is een voorbeeld van een ziekte die vroeger zeer veel voorkwam, maar die dankzij vaccinatie tegenwoordig niet meer zo vaak gezien wordt. Het virus wordt via besmet oogvocht, neusvocht, urine en andere lichaamsvloeistoffen verspreid. Het kan in de omgeving niet goed overleven, zodat voor de verspreiding van het virus contact met een besmet dier nodig is. Infecties met dit virus verlopen, net zoals vele andere virussen, voornamelijk bij honden jonger dan 1 jaar ernstig.  
Het virus komt via het lokale lymfeweefsel van het ademhalingsstelsel het lichaam binnen. Van daaruit verspreid het virus zich via het bloed naar de milt, beenmerg en alle andere plaatsen waar lymfeweefsel aanwezig is. Vervolgens verschijnt het virus een tweede maal in het bloed. Bij honden waar het afweersysteem niet goed reageert zal het virus vervolgens verschillende epitheelweefsels (huid, darmen, nieren, longen) en de hersenen infecteren.
Ook dit virus kan deel uit maken van het kennelhoestsyndroom (zie hierboven). Andere symptomen kunnen bestaan uit abortus, doodgeboorte, koorts, braken, diarree, spierkrampen, verlammingen, huidproblemen (verharde voetzolen, verharde neusspiegel), centrale zenuwsstoornissen (cirkelgang, incoördinatie, epilepsie, coma) en sterfte. Het virus kan bij pups waar het blijvende gebit doorkomt ook de glazuurvorming beschadigen.

Parvovirose

Verspreiding en syptomen
Parvo is zeer resistent virus waardoor een besmette omgeving maandenlang gevaarlijk kan zijn voor met name jonge honden. Maar ook oudere honden blijven gevoelig, al verloopt de ziekte op latere leeftijd over het algemeen wel milder. Enkel chloorhoudende desinfectiemiddelen (zoals bleek) zouden dit virus kunnen doden. Infectie gebeurt voornamelijk via een besmette omgeving of besmette ontlasting, waarna het virus de darmcellen beschadigt. Direct contact met een besmet dier is bij deze virale ziekte dus zeker niet nodig.

Het virus komt via het lokale lymfeweefsel van het ademhalingsstelsel het lichaam binnen. Van daaruit verspreidt het virus zich via het bloed naar de milt, beenmerg en alle andere plaatsen waar lymfeweefsel aanwezig is. Vervolgens verschijnt het virus een tweede maal in het bloed. Het virus heeft dan vooral de voorkeur om snel delende weefsels te infecteren. De darm is een dergelijk orgaan. Bij jonge honden is het hartspierweefsel ook gevoelig voor infectie met parvo.
De symptomen kunnen bestaan uit koorts, (bloederige) diarree, een verminderde eetlust, braken, uitdroging, hartziekte, ademhalingsproblemen, een tekort aan witte bloedcellen en sterfte. De prognose is gunstig als pups bij infectie 5 dagen overleven.

Ziekte van Weil of Leptospiros

Verspreiding
De ziekte van weil wordt ook wel leptospirose genoemd. Het is geen virus, maar een spiraalvormige beweeglijke bacterie die vooral goed kan overleven in een vochtige omgeving. Honden kunnen geïnfecteerd raken door contact met besmette urine van andere honden of ratten. Zodoende lopen met name honden die gaan zwemmen in open water risico om besmet te raken. De bacterie dringt via de huid en slijmvliezen het lichaam binnen waarna het verschillende organen schade toebrengt.
Symptomen
Ook bij deze ziekte verloopt de ziekte ernstiger bij jonge honden. De symptomen kunnen daardoor heel uiteenlopend zijn en bestaan uit koorts, geelzucht, gebrek aan eetlust, braken, gewichtsverlies, minder tot niet meer urineren, hoesten, neusvloei, oogontstekingen, spierpijn, centrale zenuwsstoornissen, bloederige ontlasting, kleine onderhuidse bloedingen op de huid en slijmvliezen, voortplantingsstoornissen, shock en sterfte.

Hondsdolheid

Verspreiding en symptomen
Hondsdolheid wordt via een beet van een besmet dier overgedragen op andere dieren en mensen. De periode tussen besmetting en het verschijnen van symptomen kan lang duren. Bij de hond is vaak sprake van een stille dolheid. De excitatiefase is namelijk zeer kort of afwezig. Daarna breekt de paralytisch fase aan, waarbij de hond lichtschuw en agressief wordt en spierverlammingen begint te vertonen met kwijlen, heesheid en tenslotte algemene verlamming en sterfte als gevolg.

ADRES & CONTACT

Dierenarts Sara Geerens
Brusselsesteenweg 399
2800 Mechelen dicht bij Zemst en Hofstade
tel. 015 41 29 39
gsm 0477 20 12 97
info@dierenartsgeerens.be

Informatieverplichting
Privacy en cookie beleid

SPREEKUREN

Wij werken momenteel enkel op afspraak

SOCIAL MEDIA

Sara Geerens Facebook